Judith Witte: Grenzeloos

Ik train weer eens voor een marathon. Zou die van Rotterdam dit najaar wél doorgaan? Zal ik een goede tijd lopen? Tijdens de lange duurlopen experimenteer ik met sportgelletjes. Van welke word ik niet misselijk? Welke kan ik goed verteren en geven voldoende energie voor de volgende 20 kilometer? Bij de intervaltrainingen zoek ik mijn grenzen op. Spoor ik mezelf aan nog een tikkeltje harder te lopen, dwars door de verzuring heen. Niet opgeven. Doorgaan. 

Grenzen verleggen is spannend. Jaren geleden at ik voor het eerst allerlei hele insecten, verrukkelijk bereid door een Deense chefkok. Dat was op een symposium in Brussel over de Novel Food wetgeving. Wat toen de meeste indruk op mij maakte, was het eten van een zwarte mier (gevriesdroogd), die met honing vastgeplakt zat op een theelepeltje. Bijten op het knisperende diertje bracht in mijn mond een ware citrus-smaakexplosie teweeg. Geen zure mat heeft tot nu toe die ervaring kunnen evenaren! 

De laatste tijd kwam het onderwerp -mede door dit themanummer- wat vaker op tafel: vormen insecten een goede vervanger voor traditioneel vlees/vis/zuivel? Als ik vertel hoe gaaf het was om die mier te eten, gruwelen mijn gesprekspartners doorgaans. ‘Yek! Dat je dat durfde!’ Om vervolgens zonder scrupules een roze koek op te eten - zo mooi roze dankzij de rode kleurstof E120 (karmijnzuur) afkomstig van de schildluis; in een glanzende appel te happen-zo glimmend dankzij E904 (schellak) wat een uitscheidingsproduct is van Indiase luizen; of een kauwgumpje in de mond steken – waar voor de coating E901 (bijenwas) is gebruikt. 

De sportgel die ik opdrink, is ‘geschikt voor veganisten’, lees ik op de verpakking. De energybooster stuwt mijn benen voort. En mijn gedachten. Stel nou dat deze wedstrijd wéér wordt uitgesteld?’ pieker ik. ‘Dat zou toch onverteerbaar zijn! Corona gooit al anderhalf jaar lang roet in het eten.’ 

De pandemie heeft het foodlandschap ondertussen behoorlijk opgeschud: door het thuiswerken vervaagde voor veel mensen de grens tussen werk en privé. Er kwam een frisse focus op meer bewegen en gezonder eten. Online bestellen groeide als kool. En de grondstofprijzen blijven maar stijgen. Ondertussen groeit ook de markt voor vlees-, vis- en zuivelvervangers hard door. Er worden nieuwe eiwitbronnen ontdekt en aangeboord. Grenzen tussen productcategorieën vervagen, én er ontstaan nieuwe categorieën. Een uitdaging voor categorymanagers. Maar ook voor jullie: de voedselproducenten en -innovatoren.

De consument wikt, weegt en kiest. Soms weloverwogen, maar vaak vluchtig. Heel traditioneel, zoals hij dat al eeuwenlang doet: vooral die producten die hij grenzeloos lekker vindt. Nóg een uitdaging voor productontwikkelaars. Geef niet op. Gewoon doorgaan!

Judith Witte
[email protected]