Ik durf weer te dromen

Sinds het begin van de corona heb ik mijn wandelschoenen aangetrokken en vind je me regelmatig op mooie wandelroutes. Toen we voorjaar 2020 niet naar China konden, boekte ik een hikingtocht in Zweden. In augustus, dat moest toch weer kunnen? Maar ook die werd, zoals zoveel in 2020, gecanceld. Nu zijn de vooruitzichten beter, de vluchten al geboekt. Het betekent veel trainen, met zware bepakking. Ik ben nog nooit zoveel buiten geweest! Voor mij is dit een positieve bijwerking van corona.

Zo was ik op 31 mei onderweg naar Amsterdam om met een vriendin te gaan wandelen in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Een prachtig gebied, echte aanrader, maar dat even terzijde. In de auto hoor ik dat Hugo de Jonge aankondigt dat als alle volwassenen deze zomer zijn ingeënt, de maatregelen ergens in het najaar wel eens helemaal kunnen worden opgeheven. 

Zou het? Kan dit waar zijn? Mogen de mondkapjes dan eindelijk de container in? Kunnen we dan weer wat organiseren voor onze leden?

Een golfdag kan sowieso! Een OSV-barbecue in Ede wordt een beetje lastig; dat kan alleen als de anderhalvemeterregel ook wordt opgeheven. De opkomst is altijd groot; we hangen er steevast met de benen uit. 

De hamvraag blijft of foodbedrijven hun deuren weer open durven te zetten voor de zo gewilde bedrijfsbezoeken. Maar toch… Kan ik weer voorzichtig dromen? Dromen dat we elkaar dit najaar weer regelmatig zien? Dat we leuke en leerzame activiteiten kunnen organiseren? Dromen van een grote opkomst? 

Marco Borsato noemt dromen bedrog. Dat leg ik dapper naast me neer. Marlous Oosting zingt ‘Dromen komen uit’. Daar ga ik voor: ik durf weer te dromen!

Saskia Stender