Column Judith Witte: Bouwen aan de toekomst

De gemoederen in ons kleine familiebedrijf dat ‘gezin’ heet, liepen dit voorjaar geregeld hoog op. Het reclamefilmpje van Jumbo op tv was dan ook té herkenbaar. “Ik word te oud voor toetsweek”, verzucht de moeder aan het eind van het spotje. Vervang ‘toetsweek’ door examens/afstuderen, vermenigvuldig dat met drie, en je bent in mijn huis beland. 

Generatie Z bouwt aan zijn toekomst, maar… wat gaat die brengen? Hoe ziet het leven er ná de examens uit? Er gaat zéker veel veranderen. En dat is niet makkelijk; veranderen is spannend, maar doet vaak ook (een beetje) pijn. De angst voor pijn houdt verandering tegen. 

Op een middag in die hectische voorjaarsweken, interviewde ik vier directeuren over hun bouwproject(en). Allemaal staan ze ‘aan het hoofd’ van een familiebedrijf. Allemaal zoeken ze, vaak samen met een broer, zus, neef of team, naar de balans tussen ondernemen, professionaliteit en zorgzaamheid. Familiebedrijven hebben de naam wat conservatief en behoudend te zijn. De bedrijven waarover je in de juni editie leest, verhaal na verhaal, laten een andere kant zien. Ze willen groeien, bouwen, verbeteren, renoveren. Maar doen dit wél stap voor stap. Hun familiebedrijf moet namelijk gezond blijven. Ze voelen een grote verantwoordelijkheid om hun onderneming op een goede en duurzame manier naar de volgende generatie te brengen. En heus niet alleen voor een mooie toekomst van hun eígen kinderen. De zorg geldt ook voor hun personeel - en de gezinnen die dáár achter staan. En nóg breder: voor alle toekomstige generaties. Door geen roofbouw te willen plegen. Door duurzaam te bouwen. 

Net als bij die bedrijvige bedrijven, vraagt ook mijn gezinscultuur om vernieuwing. Het fundament staat stevig, maar de ontstane patronen die daarop zijn gebouwd, vragen nu om renovatie. We gaan (en hoeven) onze nieuwe generatie steeds minder te stutten en ondersteunen. De manier waarop we dat doen, verandert. We maken samen nieuwe afspraken, scheppen nieuwe kaders. Veranderen doet misschien een beetje pijn, maar het is óók spannend en leuk. 

Want waar gebouwd wordt, zijn openingen. Waar examens gedaan worden, zijn er geslaagden. Ik verheug me op de feestjes die we gaan bouwen deze zomer. 

Judith Witte

[email protected]