Column Pieter Vos: Contrasten

Eet je wel/geen vlees, wel/geen avocado’s? Ga je wel/niet op vliegvakantie, rijd je wel/niet een (elektrische) auto, heb je wel/geen huisdier, wel of geen kinderen? Aan alles hangt tegenwoordig een CO2-uitstoot prijskaartje.

Ik sprak laatst een ex-buurman, hij woont nu in Spanje. Een paar jaar geleden kocht hij daar een bouwval die hij zelf opknapte en voorzag van één zonnepaneel. Een stroomaansluiting heeft hij niet. Op zijn terrein staan fruit- en notenbomen, hij heeft een groentetuin en teelt zelf druiven waar hij een lekkere wijn van maakt. Af en toe verdient hij wat bij: met snoeiwerk bijvoorbeeld bij zijn nieuwe buren. Als het maar op fietsafstand is, want ook een auto heeft hij niet meer. Hoe groot staat dit sobere leven in contrast met miljardairs als Jeff Bezos, Elon Musk en Richard Branson en hun spectaculaire, zeer kostbare en niet erg duurzame (understatement) ruimte-uitstapjes. 

Het zijn uitersten, maar toch… de voorbeelden zijn representatief voor wat ik in meer of mindere mate signaleer in de samenleving. Ik zie daar niet alleen soberheid tegenover decadentie, maar ook vegetariër tegenover vleeseter, boer tegenover stedeling, de één tegenover de ander, opgeslokt in discussies waarom ze wel/niet duurzaam leven. Wat me opvalt is dat iedere poging om elkaar te overtuigen van het eigen gelijk op weinig uitdraait. Het hoogst haalbare in het slaan van een brug tussen de één en de ander, lijkt wat meer begrip krijgen voor elkaar. 

Je hoeft een ander ook niet de maat te nemen. Waar het in de kern over gaat, is of je zélf verantwoordelijkheid neemt voor je daden en voor wat jouw keuzes doen met - en in - deze wereld. Als je dát werkelijk en zuiver doet, hoef je niemand om permissie te vragen. 

Pieter Vos
Consultancy & Interim Management