Van alles kwam er voorbij dit voorjaar; van waarschuwingen over boerenkool en spinazie met stukjes rubber, Indonesische Sajoer kruidenpasta met stukjes glas, pesto met deeltjes plastic, tot chocoladerepen met stukjes steen. Het kinderliedje ‘Zand op je boterham’ popte spontaan op in mijn brein om zich daar dagenlang te nestelen. Een oorwurm raak je niet zo makkelijk kwijt. Hoe anders is dat met de goede reputatie van je bedrijf na zo’n recall.
De (kwaliteits)managers van de getroffen bedrijven zijn na het ontdekken van de onwelkome toevoegingen in hun product waarschijnlijk tandenknarsend langs hun productieproces gelopen. Heel misschien zelfs letterlijk, omdat ze proefondervindelijk wilden vaststellen of de waarschuwingen klopten. Maar vooral figuurlijk natuurlijk. En dan die vraag die maar door het hoofd blijft spoken, als een irritante oorwurm… waar ging het mis?
‘Waar is het misgegaan?’ Dat dachten vast ook veel mensen dit jaar daags na Koningsdag. Was het die halfgare hamburger bij dat standje naast de dixies? Of het broodje paling dat waarschijnlijk te lang in de zon had gelegen? Of tóch de verbrande satés bij het eetkraampje voor het studentenhuis? Het was dit jaar een prachtig zonnige dag met lokaal eindelijk weer eens temperaturen rond de 20 graden Celsius. Daarmee liep helaas ook de kans op bedorven voedsel op. Bovendien had de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) aangekondigd dit jaar géén inspecteurs in te zetten om de verkoop van voedsel op straat te controleren. Jarenlang trok, al even traditioneel als de muziekfeesten en oranjetompouces, een heel cordon inspecteurs eropuit om toezicht te houden op hygiëneregels bij vrijmarkten. Maar door een lager budget vanuit het ministerie van Volksgezondheid moeten er 'scherpe keuzes' gemaakt worden, zo meldde de NVWA. Voor controleurs was dit jaar geen geld. Uit analyse van eerdere inspectieresultaten blijkt dat dat de voedselveiligheidsrisico’s op Koningsdag relatief klein zijn, aldus de NVWA. Een geruststellende gedachte? Consumenten die de dag na het feest krom van de buikpijn in bed lagen, denken daar waarschijnlijk toch anders over.
Ook voedselverwerkende bedrijven moeten continu scherpe keuzes maken (en dat is dus vooral niet letterlijk bedoeld! De kruidenpasta mag best scherp zijn, maar niet door glasscherven alsjeblieft). Te weinig budget om de voedselveiligheid te borgen, hoort beslist niet tot de wenselijke opties. Laat het niet mis gaan!
Judith Witte
Hoofdredacteur vakblad Voedingsindustrie
Bron: vakblad Voedingsindustrie 2025