We zijn alweer twee maanden verder sinds het begin van de lockdown. Twee maanden waarin het persoonlijk contact minimaal is. Als je mijn columns regelmatig leest, weet je dat persoonlijk contact bij mij op nummer één staat. Ik kijk altijd uit naar de bijeenkomsten van de OSV. Even bijpraten, iedereen begroeten met een handdruk en/of drie zoenen. Dat is er voorlopig niet meer bij…
Maar ook de contactmomenten op vakbeurzen mis ik als een dolle. Elke tien meter kwam ik wel iemand tegen die even een praatje wilde maken. Mensen die je regelmatig ziet, maar ook mensen die je uit het oog was verloren. Zo waardevol. Voor mij is elke vakbeurs één grote netwerkbijeenkomst.
Gelukkig kan ik nog contact houden via mijn vakbladen, via print, nieuwsbrieven en online. Vorige maand hebben we een oproep gedaan aan al onze relaties: stuur het nieuws dat je op vakbeurzen had willen delen en producten die je wilde lanceren naar ons, zodat we een virtuele beurs konden maken. Ook deze editie hebben we weer 8 pagina’s met standhouders op onze virtuele beurs ‘berichten in tijden van corona’… Zo dragen wij ook een steentje bij aan het overleven van de crisis. Want je moet juist nu laten weten dat je er nog bent voor je klanten. Business as usual maar wel op gepaste afstand.
Of we dit najaar weer massaal op pad gaan? Naar bijeenkomsten en vakbeurzen? De tijd zal het leren. Het heeft ook consequenties voor de netwerkbijeenkomsten. Maar we gaan daar een oplossing voor vinden, want we kunnen niet nog maanden zonder jullie!
Bron: © Vakblad Voedingsindustrie 2020