Er is een duidelijke tendens: meer consumenten dan zo’n twintig jaar geleden zijn bereid het stukje vlees te vervangen voor een plantaardig eiwitproduct. Wereldwijd wordt er dan ook volop onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van allerlei plantaardige eiwitten. Dat levert steeds meer mooie producten op.
Voor de industrie en de eiwitproductontwikkelaars is duurzaamheid een belangrijke reden om alternatieven te zoeken voor dierlijke producten. Alternatieven zoeken is hard nodig, aldus alarmerende rapportages van de FAO, om de zogenaamde ‘Protein Gap’ te overwinnen: het toekomstige eiwittekort voor humane en dierlijke voeding. Maar een product alleen het predicaat ‘duurzaam’ en/of ‘bereid met plantaardige eiwitten’, geven is niet voldoende om de kritische consument over de streep te trekken. Smaak en mondgevoel van de nieuwe producten moeten goed zijn.
Innovatieve bedrijven die met plantaardige eiwitten producten maken die bijna niet meer te onderscheiden zijn van producten op basis van vlees zijn in opkomst. Prof. Fu-hung Hsieh (University of Missouri) heeft bijvoorbeeld vele jaren gewerkt aan de optimalisatie van een extrusieproces om zogenaamde ‘chicken strips’ van soja te maken. Uiteindelijk is het hem en zijn studenten gelukt een product te maken dat nauwelijks van kippenvlees te onderscheiden valt. Het bedrijf Beyond Meat heeft een licentie gekocht en vermarkt nu met succes de producten. Ze hanteren een ruime definitie van vlees: ‘Is spiervlees niet gewoon het re-organiseren van de eiwitketens die het dier binnenkrijgt uit hoofdzakelijk plantaardige bron? Als we nou in plaats van een levend dier, een extruder gebruiken voor de re-structurering van plantaardige eiwitten? Dan komen we via deze technologie toch ook tot vlees? Daarom noemen wij het: ’t Vlees Voorbij.’
Extrusietechnologie staat centraal bij het verkrijgen van getextureerde producten. Maar ook andere technieken, zoals de shear cell (WUR), of geroerd agglomereren, stellen een technoloog in staat diverse texturen te maken met plantaardige eiwitten. Nog niet alle in dit artikel genoemde eiwitten zijn in voldoende mate in productie, maar een stelling onder veel technologen is: “ongeacht de plantaardige eiwitbron: indien de juiste procescondities worden aangewend, is een eiwit tot elke wenselijke structuur en textuur te brengen”. Uiteraard is er nog veel onderzoek nodig om de juiste combinatie van plantaardig eiwit en procesconditie te vinden om de optimale textuur te verkrijgen.
Het enthousiasme onder de nieuwe generatie plantaardige eiwitpioniers is groot. Zo is men bezig met het ontwikkelen van een plantaardige burger die nog sappiger is. Sommigen zien het zelfs gebeuren dat er een echte plantaardige biefstuk op de markt komt, met de juiste kleuring, die bij snijden zelfs een beetje bloedsap afgeeft. Maar uiteindelijk bepaalt de consument het succes en de levensvatbaarheid van dergelijke innovaties.
Bronnen:
M.E. Kuhn, A new crop of plant protein pioneers, Food Technology 12 (dec), 2014
Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO) Rome, Italy
Bron: Sojaveld: ©iStock/Fotokostic; Reageerbuis: ©iStock/PedroSalaverrÍa