De Koning Vlees B.V. vervaardigt smakelijke vleesproducten voor de voedingsmiddelenindustrie, de horeca en grootkeukens; in binnen- én buitenland. Directeur-eigenaar Arjan de Koning: “Onze bedrijfscultuur is samen te vatten in zes kernwaarden: klantgericht, ondernemend, pragmatisch, resultaatgericht, commitment en respect.”
Tien jaar geleden, december 2005, verhuisde De Koning Vlees B.V. van de locatie ‘waar het in 1910 allemaal begon’ naar een nieuw en hypermodern ruim pand op industrieterrein Bakestein te Zwijndrecht. Wat tijdens een rondleiding direct opvalt is de aandacht voor hygiëne, de slimme routing en de duurzame energie-oplossingen. Er wordt hard gewerkt, overlegd en gelachen. De sfeer is ontspannen.
Wie binnenloopt bij De Koning om bij de kantoren te komen, kan natuurlijk de lift nemen. Maar dan mis je de oude foto’s aan de wanden. Neem je de trap naar de receptie, dan zie je op de tussenverdieping, waar het daglicht aan alle kanten binnenvalt, een antieke houten toonbank met prachtig houtsnijwerk, een snijmachine van vóór WOII en een vitrine met accessoires die allemaal de rijke historie van dit bedrijf representeren. Bovenaan de trap de kroon op het werk: een imposant schild van het Koninklijk Wapen met de toevoeging ‘Bij Koninklijke Beschikking Hofleverancier’. “Twee jaar voor ons jubileum zijn we begonnen alle informatie te verzamelen,” vertelt Arjan de Koning. “Dat was nog een lastige klus. Veel documenten lagen in het archief van Rotterdam, dat in WOII flink onder vuur heeft gelegen.” De Koninklijke onderscheiding werd in 2010 aan De Koning Vlees BV toegekend. Alleen bedrijven met een uitstekende reputatie, die uitblinken op het gebied van kwaliteit, soliditeit en continuïteit, én precies honderd jaar bestaan, komen ervoor in aanmerking.
“De afgelopen 10 jaar hebben we een flinke groei doorgemaakt,” vervolgt Arjan. “Het aantal mensen dat we in dienst hebben is behoorlijk gestegen, de omzet nog harder en de productie op deze nieuwe locatie kan de groei aan. Nu is het tijd voor organisatorische optimalisatie; voor professionalisering van het management. Nu we doorgroeien naar een middelgroot bedrijf, moeten we ons traditionele organogram voor een kleine onderneming onder de loep nemen. Van oudsher werd het bedrijf aangestuurd door een één-koppige directie. Tien jaar geleden zijn mijn vader en ik dat samen gaan doen, en anderhalf jaar geleden hebben we een derde directielid aangetrokken: Jacques van der Linden. Zijn expertise ligt in organisatorische optimalisatie, dit voor verdere professionalisering van het bedrijf.”
'Voor iedere wens een passend product'
Arjan maakt dagelijks, een ronde door de fabriek. “Zo blijf ik betrokken bij wat er op de werkvloer speelt,” verklaart hij. Op de dag van het interview loop ik met hem mee door de héle fabriek. Op de afdeling waar op dat moment soep- en vleesballetjes gemaakt worden, valt het me op dat deze vrij fors zijn. “Deze klant wil ze in dit formaat, dus dan maken we dat,” legt Arjan uit. “Vleessoort, gewicht, afmeting, vorm, smaak, kleur, drijvend of zinkend; de klant kan het exact aangeven. Op de slagersafdeling worden ondertussen spareribs gemarineerd en staat er een batch klaar om te worden voorgegaard. “In onze keuken werken vakmensen die weten hoe ze een lekker stukje vlees moeten bereiden,” vervolgt hij niet zonder trots. “Doordat we enkele zaken hebben geautomatiseerd, wordt er echter steeds minder gebruik gemaakt van de snijtafels,” vertelt Arjan. “Daarom zijn we nu voor deze afdeling kritisch aan het kijken naar de ruimte en de opstelling: hoe kan het efficiënter? Door het personeel mee te laten denken, raken zij er meer bij betrokken. Misschien maken we wel meer ruimte voor de spareribs, daarin gebeurt veel op dit moment.”
In de laatste koelruimte, waar kratten op pallets klaarstaan om naar de klant gebracht te worden, zie ik de meest uiteenlopende vleesproducten: voorgegaarde varkensnekken, grote zakken met spekblokjes en hamreepjes bijvoorbeeld. “Die zijn voor een Chinees restaurant,” legt Arjan uit. “In de Oriëntaalse keuken is veel vraag naar voorgegaarde varkensnekken; daarmee sparen ze enkele uren werk uit. Die hamsnippers gebruiken ze voor in de nasi.” Op een andere pallet zie ik een breed assortiment pizzatoppings. Arjan: “We bedienen niet alleen de Chinese en Hollandse keuken, maar ook de Franse, Italiaanse, Griekse, noem maar op. Voor iedere wens hebben wij een passend product; ook voor zorginstellingen en grootkeukens. Afnemers kunnen rekenen op een constante, hoge kwaliteit en op een snelle, tijdige levering.”
“Daarnaast willen wij een aantrekkelijke werkgever zijn, met waardering voor ieders inbreng,” vervolgt hij. “Daarom hebben een open overlegcultuur. Ons succes hangt af van de prestaties van het hele team, dat realiseren we ons heel goed. Een goede werksfeer is daarvoor erg belangrijk. Er is weinig uitstroom, dus ik denk dat we daarin wel slagen. Waar je echt rekening mee moet houden als management, is dat medewerkers scherper en mondiger zijn dan 10, 20 jaar geleden. Ze weten, willen én kunnen meer. Wij vinden dat het personeel zich gestimuleerd moet voelen in hun job, dat geeft enthousiasme! Door de groei in personeelsaantal, verandert er continu wat. Iemand die al 35 jaar bij ons in dienst is, gaat gebruik maken van de seniorenregeling. Hij zit nu wel op een leidinggevende positie, dus hoe vullen we dat straks in? Gaan we dieper, of juist breder in de organisatie zoeken? Er zijn mensen die hogerop willen, mensen die minder of juist meer willen werken. Dat zijn interessante vraagstukken.”
Wat hij ontdekte is dat een schijnbaar kleine verandering verstrekkende gevolgen kan hebben. “De routeplanning werd van oudsher altijd berekend door één persoon. Door de groei van het bedrijf liep het hoofd van onze planner om, het was essentieel dit te automatiseren,” aldus Arjan. “Het directe gevolg van die automatisering was dat de planner meer rust kreeg, en de chauffeurs efficiëntere routes gingen rijden. De nieuwe routing scheelde hen niet alleen veel tijd; het leverde ons ook een flinke brandstofbesparing op. En slimmer gebruik van de opslagruimte: we starten met route 1, gevolgd door route 2, en tegen de tijd dat route 3 klaar is en eruit moet, is 1 al weg.” En wat gebeurde met de planner? “Hij is een stapje naar voren in het proces gegaan en zorgt er nu voor dat de wagens snel wegkunnen met de juiste producten, want we streven naar 100% kwaliteit, op alle vlakken. Dit heeft hij goed opgepakt en ook nu heeft hij het naar zijn zin. Achteraf bleek de verandering nóg een bijkomend voordeel te hebben: de mensen van de slagers- en snijafdeling kunnen gericht de gewenste route produceren waardoor er nog meer rust op de afdeling is en wij niet vroeger hoeven te starten met werken.”
‘Ons succes hangt af van de prestaties van het hele team’
“In de aanloop naar optimalisatie van het proces zaten we kort in een vicieuze cirkel,” vertelt Arjan. “We moesten wat doen, maar waar begin je? Veel managers zullen het herkennen: als je ‘dit’ wil aanpakken, moet je eigenlijk eerst ‘dat’ veranderen. Maar om ‘dat’ te wijzigen, is het noodzakelijk daarvoor ‘zus’ te doen. Maar dán moet je eerst…’ Voor je het weet, is het cirkeltje rond en gebeurt er niets. De kunst is om het grote geheel te zien, om te ontdekken waar de schakel zit om te kunnen starten. En als je die niet kan vinden, is er maar één oplossing: gewoon ergens beginnen. Dat hebben we gedaan. Maar wel in concept. Zo was er ook minder weerstand onder het personeel. Zij wisten: als het niet werkt, kunnen we het na verloop van tijd weer terugdraaien. Gelukkig bleek dat niet nodig.”
Arjan houdt van innovatieve ideeën, dat ontdekken mensen die hem ontmoeten al snel. “Om te kunnen ‘omdenken’ is het belangrijk ook buiten je werk actief bezig te zijn,” stelt hij. “Ik vind het bijvoorbeeld leuk om jeugdkampen te organiseren en zit in de kerkenraad. Ook je eigen kinderen leren je anders naar de wereld te kijken. Door naast het werk totaal andere dingen te doen, ga je makkelijker ‘out of the box’ denken, en kom je eerder op innovatieve oplossingen.” En hij besluit ter illustratie: “Je kent deze toch wel: ‘Iedereen wist dat het niet kon, totdat er iemand kwam die dat niet wist.’”
Bron: © de Koning Vlees BV
Vakblad Voedingsindustrie is mede mogelijk gemaakt door:
© COPYRIGHT 2024 VOEDINGSINDUSTRIE | ALLE RECHTEN VOORBEHOUDEN
Powered by Wallbrink Crossmedia © 2024
