Een verpakking is als de deurgreep van een mooi gebouw. Het is de eerste hand die je de bezoeker geeft. Verpakken en verkopen zijn broer en zus. Verkopen is helpen kopen en een mooie verpakking helpt daarbij.
Een fantastisch product in een verpakking die oogt als een oude krant,… dat gaat’ m niet worden. Van gebakken lucht een taartje maken, kan dan weer wél. Zie de snoepwinkelketen die twee scheppen snoep verpakt in prachtige gekleurde folie en vervolgens de zak versiert met linten en strikken. Kosten van het snoep en de folie: € 3,-. Verkoopprijs €10,- . Dát is de kracht van verpakken. Die kracht is tegelijkertijd ook de zwakte. Want we verzuipen inmiddels in de plastic soep en vinden het een schande dat we zoveel afval aangeleverd krijgen. Zelfs als je die heerlijke Amsterdamse biologische yuppen-supermarkt uitloopt, is je tas effectief gevuld met 10% product en 90% verpakking.
Vroeger verkocht de milieuvriendelijke melkboer verse melk uit een bus: nul verpakkingsmateriaal. Maar toen was het milieu geen issue en de melkboer verdiende er niets meer of minder door. Hij leefde van de rente van het verlies en stierf met een hernia. Uiteraard moet een verpakking het product beschermen en het mooi presenteren, maar dat alleen mag en kan de norm niet meer zijn.
Hoe het verder moet, weet ik ook niet. Wel weet ik dat we aan de slag moeten met herbruikbare en composteerbare verpakkingsmaterialen. In de krant van gisteren verpakken we de vis van morgen.
Er liggen hele fijne kansen voor de verpakkingsindustrie om in te springen op de huidige trend. Klanten kopen toch wel, als het er mooi uitziet en het is nog verantwoord ook, dan betalen ze met plezier. Dat blijkt wel.
Herman Bessels is architect BNA bij Bessels architekten & ingenieurs B.V.
Bron: © Vakblad Voedingsindustrie 2019