Column Pieter Vos: Noodzakelijke controles

Stijgende grondstof-, water- en energieprijzen, oplopende personeels-, transport- en productiekosten… Het zijn nog steeds geen makkelijke tijden. Hoe en waar kan je nog besparen om je rendement op peil te houden?

Het is begrijpelijk dat ondernemers op zoek gaan naar mogelijkheden om hun oplopende kosten te drukken. Stilzwijgende krimpflatie is een van de, overigens weinig charmante, oplossingen voor die vraag. Het is een gevoelige kwestie: consumenten voelen zich beetgenomen, de kritiek op social media kan stevig oplopen. 

‘Kwaliteit is ook een kostenpost’; hoe vaak hoor je het niet? De directie, en niet te onderschatten de afdeling Finance, zet -niet gehinderd door enige kennis ten aanzien van kwaliteit- de kwaliteitsmanagers onder druk: ‘Minder testen en controles, dát levert nog eens besparingen op...’ Ja, ja. Is dat zo? Niets ‘lijkt’ minder waar.  

Door de klimaatverandering komen er meer en meer risico’s op ons af. Dat is geen ‘ver-van-ons-bed-scenario’. Het gebeurt al. Micro-organismen hebben een voorkeur voor een warm en vochtig milieu; precies wat we hier in Europa zien gebeuren. Het aantal mycotoxinen in maïs, tarwe en andere droge grondstoffen nemen toe. We hebben hier nog geen oplossing voor. Niet alles is maakbaar. De noodzaak op controle op voedselveiligheid neemt alleen maar toe.

Weet je wat het kost om de kwaliteit te borgen? Om voedselveilig te produceren, en dus recalls te voorkomen? Calculeer je kwaliteit in en verwerk dit bedrag in je begroting. Het zou een post moeten zijn waar niet in gesneden mag worden, om de simpele reden dat je daarmee de poten onder je bedrijf vandaan zaagt. Kwaliteit is een risico. Voor dát argument zou de afdeling Finance toch gevoelig moeten zijn?

Pieter Vos
Directeur Nutrilab