Column Judith Witte: Hygiënepro­to­collen in voedings­in­dustrie

Het zindert bij ons in huis naar ‘voorjaarsschoonmaak’. De laaghangende najaarszon is onbarmhartig: dat saharazand op de ramen moet er nu écht af. En als ik de vliering opklim om de winterdekbedden en -jassen tevoorschijn te halen, zie ik hoe krap het daar geworden is. ‘Wie wat bewaart heeft wat…’ zegt men. ‘Wie wat bewaart, heeft of op den duur te veel’ signaleer ik. Weg met die rommel! De dekbedden laat ik buiten lekker luchten. De vloer in de was!

Maar dat is het niet alleen. Diverse gezinsleden hebben een bezoek gebracht aan de tattoo- en piercingshop. Voor de wonden die zijn ontstaan is een hygiëneprotocol meegegeven. Moest ik eerder mijn pubers soms de douche onder schóppen, nu wordt het protocol strikt nageleefd om ontstekingen te voorkomen. Alles voor een perfecte genezing. De wasmachine draait overuren, de desinfectiezeep is niet aan te slepen.

Dat er een verband bestond tussen reinheid en gezondheid, wisten de oude Grieken al. ‘Hygieia’ is de Griekse godin van de gezondheid en reinheid. Oké, ergens in de Middeleeuwen raakte die kennis ietwat op de achtergrond. Toen dacht men dat je de pest kon krijgen van een bad. Later kwam het gelukkig toch weer goed: de 19e en een groot deel van de 20ste eeuw worden wel gezien als de ‘gouden eeuwen’ van hygiëne en volksgezondheid. Iedereen zou ze moeten kennen; de sleutelpersonen die bijdroegen aan de hygiëne-kennis van nu: Dokter John Snow (1813-1858), een van de eersten die het principe van ziekteverwekkers aan het licht bracht (de ‘germ theory of disease’). En Louis Pasteur (1822 – 1895), die het wetenschappelijke bewijs bracht en die theorie bevestigde. Ignaz Semmelweis die in 1846 voor een revolutie zorgde in de medische aanpak op het gebied van hygiëne. De verloskundige instrueerde zijn team om de handen met een chloorhoudende oplossing op basis van hypochloriet te wassen, om sterfte in het kraambed te voorkomen. 

Inmiddels zijn we in de 21e eeuw beland. Niet zo lang geleden wasten we allemaal nog onze handen kapot: corona-protocol. Dat is rap veranderd, het protocol raakt snel op de achtergrond. De FSA (UK) constateerde onlangs een vermindering in handhygiëne: alle handhygiëneregels (zoals duur, gebruik zeep, momenten) worden minder streng nageleefd en het percentage ge-enquêteerden dat de handen wast ná toiletbezoek is gedaald. Aj. Hoe zit dat bij de werknemers in úw bedrijf? 

Zomaar een ideetje voor wat bewustwording: stimuleer ze tot het zetten van een piercing of tattoo. Het doet eventjes pijn, maar dan heb je ook wat. 

Judith Witte
Hoofdredacteur