Weg met het gas, alles elektrisch. Het vermogen van ons gasnet is het 10-voudige van het elektriciteitsnet. Besparen we 60% op de gasenergie, dan nog moet de capaciteit van het elektriciteitsnet vier maal vergroot worden. Wie gaat dat betalen en waar plaatsen we dat? Wat doen we bij windstil, mistig weer in januari? Gaan we dan naar Poetin, van wie we duurzame kernstroom én CO2gas via Nordstream kopen? Levering gegarandeerd; vraag het maar aan de Oekraïners.
Oplossing: groene waterstof middels woestijn-elektriciteit direct gewonnen uit water. Transporteer dit per schip naar Rotterdam, sla het op in de lege aardgasholtes en distribueer het via het meest geavanceerd gelaste gasnet ter wereld (dat toevallig in Nederland ligt). Ombouw voor tuinders naar aardwarmte, warmtepompen, etc is niet nodig: lever ze CO2 nul-gas! Bestaande installaties blijven gehandhaafd. Dát is duurzaamheid.
Waterstofgas ploft ja, maar dat doen drie Tesla’s naast elkaar in brand in een parkeergarage ook. E-auto’s duurzaam? Mwah. Ze zijn pas CO2 neutraal ná de lopende band. Het kobalt uit de accu komt uit Congolees–Chinese mijnen. Hoe het daar zit met arbeidsomstandigheden en afvalproductie? Daar praten we niet over.
Duurzaamheid kost geld. Als we het goed doen, kunnen we er veel geld mee verdienen. We moeten wel durven, doorpakken. Niet alle bestaande gasstructuren slopen zonder meeropbrengst. Niet nog meer zeewindparken de Noordzee in (en vissers eruit) en boeren en bouwvakkers het museum in.
Er ligt voor miljarden aan gasnet in Nederland. Wat kost een viervoudige verzwaring van het elektriciteitsnet, of de back-upsystemen als je geen Poetinstroom wil bij gebrek aan wind en zon? Tel dat alles bij elkaar op en maak een afweging. Dan blijkt Green-waterstof financieel dé oplossing.
Herman Bessels is architect BNA bij Bessels Architekten & ingenieurs BV
Bron: © Vakblad Voedingsindustrie 2020