Wereldcrisissen als de coronacrisis en de oorlog in Oekraïne leggen in korte tijd onze zwaktes pijnlijk bloot. Er zijn problemen met gas- en olieleveranties. Er dreigt er een enorm tarwetekort. Prijzen schieten omhoog en mensen beginnen te hamsteren. Tijdelijk was er geen zonnebloemolie meer te krijgen.
Er lijkt geen eenduidige aanpak binnen de Europese Unie. Die was er al niet over het corona-beleid, die ís er nu niet over de te nemen sancties naar Rusland. Landen trekken zich terug achter hun eigen grenzen. Ieder land denkt eerst aan zichzelf. Het ‘Amerika first’ van Trump is overgewaaid naar de landen van Europa. Ze brengen het allemaal in praktijk voor hun eigen land.
Wat op macroniveau gebeurt, zie je trouwens ook terug op kleinere schaal. Bij jou in jouw bedrijf. Als eindverantwoordelijke en als medewerker zorg je voor je eigen toko. Regel je dat je voldoende voorraden hebt. ‘Als ik maar genoeg heb om de eigen productie en leveringen niet in gevaar te brengen’. Het zou niet goed zijn als je dat niet zou doen. Je vecht ook voor jezelf, je partner, je familie. Ofwel: als wij het zelf doen is het een goede actie, maar als anderen dit doen, zetten we er vraagtekens bij.
Kan het ook anders? Is dit te doorbreken? Of vinden we het wel goed zo?
De nieuwe wereld waarin we zijn beland is een wereld die zich in een voortdurende crisis of onzekerheid bevindt. Dat vergt andere competenties van ons. Een andere visie. Vlot en behendig leiderschap. Bouw een team dat zich voortdurend kan aanpassen en bouw (aan) een organisatie die haar verantwoordelijkheid neemt.
Pieter Vos
Directeur Nutrilab
Bron: Vakblad Voedingsindustrie 2022