Wie kent het niet… dat gevoel dat je wel door de grónd kan gaan. Halverwege je presentatie ontdekken dat je gulp openstaat. Vrij onschuldig nog. Of dat je tóch op die link hebt geklikt, waarna je hele bankrekening is leeggetrokken. Dat laatste gebeurt trouwens vaker dan je denkt. Veel slachtoffers van cybercrime doen namelijk geen aangifte: uit schaamte. De slachtoffers zwijgen liever. Datzelfde geldt voor problemen op het gebied van hygiëne. Wie durft daar nou vrij over te praten?
Schaamte is wat anders dan schuld, hoewel ze vaak samen optrekken. Bij schuld heb je iets stoms gedáán; bij schaamte overheerst het gevoel dat je stom bént. Wie zich schuldig voelt, heeft een grotere behoefte het probleem op te lossen. Daar zit beweging in. Wie zich schaamt, bevriest. ‘Je schaamt je dood’. Schaamte leidt tot zwijgen. En dus tot geheimen.
We vroegen voor deze editie een aantal bedrijven naar de grootste blunders van afgelopen jaar op het gebied van reiniging en desinfectie. Wat ging er mis? Wat was de oplossing? Wat heb je ervan geleerd? Dit met het idee dat door leerervaringen met elkaar te delen, én door elkaar te waarschuwen voor mogelijke problemen, je een ander kan behoeden voor het maken van dezelfde fout. Eigenlijk net zoals we elkaar waarschuwen voor de steeds slimmere trucjes van cybercriminelen. De politie hoopt daarbij, door ons te vertellen dat iederéén dit kan overkomen, de schaamte te overwinnen.
We kregen op onze oproep een paar mooie, aansprekende en waarschijnlijk voor velen zeer herkenbare verhalen binnen. Maar ook afwijzingen: ‘leuk idee, maar hier kunnen we niet aan meedoen’. Het is natuurlijk nogal een stap; met de billen bloot gaan. Om toe te geven dat je tóch niet zo perfect bent. Daarvoor is een flinke portie moed nodig.
Zwijgen over gemaakte fouten, faalangst: dat wil je niet op je werkvloer! Hoe krijg je een fout die vol schaamte onder het tapijt wordt geveegd, nog boven water? Ondertussen gaat het onder dat tapijt alleen maar gisten en broeien,… voor je het weet heb je explosief materiaal voor een bio-film.
Schoonmaakprotocollen en reinigingsprocedures: je kan natuurlijk niet zonder. Maar hoe strak je je protocol ook naleeft, fouten maken is onvermijdelijk én menselijk. Zorg dus voor een veilige en open werkcultuur waarin ruimte is om fouten te mogen maken. Dan kan iederéén ervan leren.
Judith Witte
[email protected]
Bron: Vakblad Voedingsindustrie 2021