Hoe voorkom je valkuilen bij een start-up

Pim start een bedrijfje, in de voedingsindustrie. Hij heeft namelijk een leuk product: saté van vis! Hij heeft al de interesse gewekt van een paar lokale restaurants. Nu wil hij professioneel van start. Hij heeft een pandje gevonden en tweedehands apparatuur gekocht, personeel geworven en twee jongens gevonden die de schoonmaak gaan doen (hij had er liever drie of vier gehad, maar met twee lukt het vast ook… denkt hij). 

“Mooi,” zegt Pim, “Ik ga van start!” 

Maar is dat wel zo? Voldoet Pim’s mooie pandje wel? Hebben zijn tweedehands machines een voedselveilig en hygiënisch ontwerp, zodat ze grondig zijn te reinigen? Is die saté van vis eigenlijk wel veilig om te eten? Hij móet voldoen aan het recent veranderde Infoblad 85, het Interpretatiedocument van de NVWA over ‘Verordening (EG) nr. 2073/2005 inzake microbiologische criteria voor levensmiddelen’. Daarin staat onder andere hoeveel monsters hij moet nemen en met welke frequentie, en wat te doen als er iets niet in orde is. Dat alles wordt gehandhaafd door de NVWA. Dus die organisatie moet Pim in ieder geval tevreden houden. Voor een ondernemer in de food staat alles in het teken van die o zo belangrijke productie. Hygiëne en voedselveiligheid zijn niet altijd de eerste prioriteit. Best vreemd eigenlijk. Gebrek eraan kan een bedrijf compleet plat leggen. 

Voedselveiligheidssystemen en audits

Pim’s nieuwe bedrijf moet voldoen aan de geldende wet- en regelgeving, door de overheid opgelegd. Vanuit de markt kan hij ook vragen krijgen: over voedselveiligheidsystemen als BRC, IFS, ISO 22000 en IFCS bijvoorbeeld. Pim moet daarin investeren, want zo’n systeem moet opgezet worden door een deskundige én worden bijgehouden (wie doet dat Pim?). Ook de jaarlijkse onaangekondigde audit kost het nodige. Maar goed, het levert wel wat op: een dergelijk systeem waarborgt de hygiëne en voedselveiligheid in een bedrijf.

Daar heb je het al: gedonder

Pim heeft het na een jaar prima voor elkaar. De zaken gaan goed, het bedrijf groeit en de medewerkers hebben het naar hun zin. Maar na een tijdje produceren komt er gedonder. Door die monstername is er Listeria Monocytogenes gevonden in zijn productiehal en product. Hoe is dat in vredesnaam gebeurd? Waar zit die bacterie? Gelukkig werkt zijn BRC-systeem goed. Pim weet  precies welke batches waar naartoe zijn gegaan. Die haalt hij direct terug. Het kost hem een flinke duit. En, misschien nog erger; zijn afnemers zijn bezorgd.

‘Sorry’

Pim gaat in overleg met zijn schoonmakers. Nou ja, die ene, want de ander is al twee weken ziek. Hij had wel een vervanger willen zoeken, maar goed schoonmaakpersoneel is schaars. Dus hij had het zo gelaten. Samen met de niet-zieke werknemer neemt hij de schoonmaakprocedure door. Deze schrijft voor: ‘Alle apparatuur en machines, werktafels, etc. in de productieruimte afspoelen. De  fysieke delen met een trekker naar het putje trekken, deze oprapen en weggooien. Dan alles inschuimen met een goed reinigingsmiddel, 15 minuten laten inwerken en weer afspoelen. Het schoonmaakwater naar het puntje trekken. Dan alle onderdelen die in contact komen met het product inspuiten met het desinfectiemiddel, 20 minuten laten inwerken en goed afspoelen. De vloer droogmaken met de trekker.’ Pim vraagt zich nu af of deze procedure wel goed is uitgevoerd; zeker nu die ene man alles in z’n eentje moest doen. Die geeft toe dat niet alles even secuur is uitgevoerd. Sorry. 

Het Nocotech desinfectiesysteem

Hoe kon hij dit voorkomen?

Pim neemt een extern schoonmaakbedrijf in de arm. Zij reinigen en desinfecteren alles zeer grondig. Maar helaas, de uitslagen van het lab blijven positief op Listeria. Frustratie bij Pim. Uiteindelijk komt er een specialist van het lab langs, die op verschillende plekken heel veel monsters neemt. Uit de resultaten blijkt dat de bron van de besmetting ligt bij de verdamper in de productieruimte. Daar druppelt besmet lekwater uit: op de vloer. Met de trekkers verplaatsen de schoonmakers de Listeria door de hele productieruimte. Pim krabt zich achter de oren. Hoe kan hij dit voorkomen? Het antwoord: er moet iets veranderen!

Nou Pim:

1. Maak je verdamper schoon en repareer het lek.
2. Hou de 2 mannen voor de schoonmaak aan. Neem niemand erbij.
3. Maar laat die 2 mannen niet meer desinfecteren; alleen écht goed en grondig reinigen.
4. Automatiseer je desinfectiestap.

Huh? Kan dat? Ja dat kan!

Neem een geautomatiseerde Nocotech desinfectiemachine. Met Nocotech heb je minder personeel nodig, het is geautomatiseerd. De geproduceerde droge damp komt bovendien overal. Op de vloer. Op de trekkers. En óók in de verdamper. De droge damp is 17x krachtiger dan een desinfectiemiddel in vloeibare vorm. Zo krijgt geen enkele Listeria-bacterie de kans om uit te groeien. Wel zo prettig voor de ondernemer Pim.

www.simpeldesinfecteren.nl

Beeld: ©PETKOVIC/SHUTTERSTOCK.COM