Blik op de toekomst

Ik heb een teleurstellende en misschien zelfs schokkende mededeling: de Slagersvakschool bestaat niet meer! Het is niet anders. We konden het niet meer volhouden. ‘Echt!? Maar sinds wanneer dan? En waarom wisten we dat niet?’ Deze conversatie is geen grap, maar vond onlangs daadwerkelijk plaats.  Ligt het aan onze communicatie, of kijken sommige mensen/ bedrijven écht niet voorbij de muren van het eigen bedrijf?  

Het is alweer een jaar of 10 jaar geleden dat de organisatie SVO haar naam wijzigde naar ‘SVO Vakopleiding Food’. Het was een tijd waarin het beroep van slager verbreedde. Velen begonnen met maaltijden in de vitrine, maakten een corner voor belegde broodjes, startten met verkoop van passende wijnen, etc. Die trend van verbreding zette stevig door tot de dag van vandaag. De KNS geeft aan dat nog slechts 50% van de totale omzet bij slagers uit ‘vlees’ bestaat.

De slagersvakschool veranderde mee. Niet alleen in naam, maar vooral ook met nieuwe opleidingen en trainingen; voor de vlees-, de groente- én de vissector, voor fastservice zoals McDonalds en voor de horeca, retail en voedingsindustrie. Er kwam een Ondernemersacademie, en een expertisecentrum voor inspirerende seminars en workshops. Voor jonge mensen die nog niet weten in welke foodsector ze willen werken, zetten we de Generation Food-opleiding op: een studie die sectorbreed begint, en studenten kunnen in drie jaar tijd een weloverwogen keuze maken voor de sector waarin ze willen uitstromen.  Zonder deze mogelijkheid waren veel jongeren, (uw toekomstige werknemers) niet eens ingestroomd!

De opleidingen en trainingen doen we vóór de sector en mét de sector. We werken veel met gastdocenten en gastlessen en leiden mensen op uit het bedrijfsleven, die één of twee dagen voor de klas willen staan. Waarom? Omdat we dan het beste willen van twee werelden: een specialist voor de klas die bovendien weet hoe hij/zij die kennis het best kan overdragen.  

Onderwijs maak je samen: met de sector, vanuit een gezamenlijke verantwoordelijkheid, zeker in deze tijd. En daar mag de sector best meer verantwoordelijkheid nemen. Niet alleen klagen over het kennisniveau en de houding van de jeugd, maar investeren in scholing en opleiding van de medewerkers. Wat als de Slagersvakschool indertijd niet was veranderd? Hadden we dan nog bestaan? Ik denk het niet. De wereld staat niet stil. Om bestaansrecht te hebben, moet je met een open en kritische blik naar de toekomst kijken. En blijven anticiperen op veranderingen in de markt. 

Karel de Leest
Directeur SVO