Iedere dag is het weer raak. Na een dag werken voor ‘brood op de plank’ moet er voedsel op tafel komen. De trend in Nederland is ‘puur, eerlijk en ambachtelijk’. De actuele eis van drie hongerige pubers en twee vermoeide (en eveneens hongerige) volwassenen is echter: kan het ff snel? Dat foodprocessen moet écht een beetje vlot plaatsvinden. Want de maag knort, en ze moeten nog oppassen, naar sport, en echt heel veel huiswerk maken.
Mijn man, lid van een kookclub voor uitsluitend mannen met culinaire aspiraties, leeft zich graag uit in de keuken. Alles wordt op hun kookavonden van ‘scratch’ af bereid, volgens het motto ‘puur, puurder puurst’. Eén keer per jaar mogen de partners van de hobbykoks komen proeven. In maart was het weer zover. Enkele hoogtepunten uit het 8-gangen tellende diner: een mojito-bolletje dat in je mond uit elkaar spat (een waanzinnige zintuigelijke ervaring), zelfgemaakte spaghetti (tot stand gekomen door een halve dag kneden, rijzen en uiterst secuur slierten persen) en een luchtige frambozenmousse met gekonfijte kumquat-schijfjes en gekaramelliseerde bosbessen… inderdaad, het is allemaal echt geen straf. Maar wel een he-le-boel werk.
Het contrast met dat diner kon afgelopen 7 april niet groter zijn. Toen liep ik de marathon in Rotterdam. Onderweg moest ik de weggelopen energie natuurlijk aanvullen, en dat doen wij hardlopers massaal met ‘sportvoeding’, waarbij ‘voeding’ een groot woord is voor de nogal chemisch smakende ‘super liquid gels’ die ik en de lopers om mij heen tot ons nemen. Niet nadenken en doorslikken. Maar ze werken wel. Als een tierelier.
Terug naar mijn keuken aan het eind van een reguliere werkdag: wat ben ik vaak opgelucht dat de industrie, jullie dus, mij wil helpen. Natuurlijk, ook ik volg die hippe trend om zoveel mogelijk te koken ‘zonder pakjes en zakjes en toevoegingen’. Maar als de boel zo fijn vast voorgesneden is, en de groente dus hop vanuit de koelkast de pan of oven in kan, het snel-klaar vlees lekker gemarineerd is en ik niet eerst een ingewikkelde roux hoef te maken om een fijne saus erbij te serveren, …nou ja, dan word ik daar best blij van.
Judith Witte
Bron: © Vakblad Voedingsindustrie 2019