Voedselze­kerheid in Nederland: robuust met rafelranden

De Nederlandse voedselzekerheid is weliswaar niet ongevoelig voor verstoringen maar zeker als robuust te kwalificeren. Naast beschikbaarheid gaat voedselzekerheid ook over toegankelijkheid tot voedsel en een bijdrage leverend aan een gezonde levensstijl. Vanuit dit perspectief bekeken levert een kijk op voedselzekerheid een minder positief beeld op, aldus Wageningen University & Research.

Er zijn in Nederland honderdduizenden huishoudens zijn die onvoldoende toegang hebben tot genoeg en gezond voedsel. Daarnaast is de toegankelijkheid tot eten zo groot dat dit ertoe bijdraagt dat momenteel de helft van de Nederlanders met overgewicht te kampen heeft.

De beschikbaarheid van voedsel speelde enkele decennia geleden de hoofdrol in de definitie van voedselzekerheid. In de loop van de tijd is de nadruk meer op de toegang tot voedsel komen te liggen, die vooral bepaald wordt door koopkracht. En aan de definitie is verder toegevoegd dat het gaat om voldoende, veilig en voedzaam voedsel dat een actief en gezond leven mogelijk maakt.

Het systeem van bevoorrading van supermarkten is gevoelig voor (kortdurende) verstoring bij uitval van de distributiecentra. Door de efficiënte logistiek van distributie van voedsel zijn de strategische voorraden in winkels beperkt. Een verstoring leidt tot kosten (bederf) en kan leiden tot lege schappen. De gevolgen zullen vooral te zien zijn bij verse producten waarvoor de aanvoer dagelijks is en de winkelvoorraad klein. Maar bij een blokkade van een distributiecentrum van een bepaalde winkelformule zijn er voor huishoudens in de regel voldoende alternatieve opties beschikbaar.

In Nederland is voedselzekerheid niet alleen of zozeer een kwestie die aandacht verdient vanwege een (dreigend) tekort aan eten, maar vooral problematisch vanwege een overdaad aan voedsel. Het overvloedige aanbod faciliteert overconsumptie, die bijdraagt aan overgewicht en obesitas. Het gemiddelde eetpatroon van Nederlanders volgt de voedingsadviezen van matigheid en variatie niet op. Doorgaans wordt er teveel gegeten van waar we minder van zouden moeten eten en te weinig van waar me meer van zouden mogen eten.

Lees de publicatie ‘Kijk op voedselzekerheid: eerste antwoorden op enkele vragen’
wur.nl