Het gevaar zit in een klein hoekje: een losse stoeptegel op straat, de stekker van een waterkoker die niet geaard is, het personeel van een café-restaurant dat zijn handen niet wast waardoor het citroentje in jouw glas water of frisdrank bomvol bacteriën zit. We zijn nergens veilig.
In augustus werden ook de namen 172 restaurants openbaar gemaakt die vorig jaar onder verscherpt toezicht van de NVWA stonden. De cijfers komen uit 2015, waardoor het mogelijk is dat de restaurants tussentijds verbeterd zijn. Het kán zijn dat de restaurants nu wel aan de eisen voldoen, of dat er ondernemingen overgenomen zijn door een nieuwe eigenaar. Goed voor de klandizie en omzet is het zeker niet.
Recalls zijn aan de orde van de dag. Deze zomer tel ik 14 waarschuwingen van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) alleen al voor voedingsproducten: 2 in juni, 4 in juli en maar liefst 8 in augustus. Het gaat om salmonella in sesamzaad, plastic in broodjes, E.coli in kogelbiefstuk, gist in vruchtensappen, verkeerde etiketten op potjes waardoor bepaalde allergenen niet vermeld zijn. De gevolgen kúnnen groot zijn. Zeker is dat ze bedrijven handenvol geld kosten. “Kosten die nauwelijks te verzekeren zijn,” zegt IJsbrand Velzeboer in dit nummer.
En dan is er nog die kwestie over vervuilende stoffen in voedsel in supermarkten door verpakkingen. Eind augustus beantwoordde Minister Schippers (VWS) daarover vragen van het Kamerlid Dikkers (PvdA). Het komt erop neer dat de NVWA op dit moment niet op de aanwezigheid van de minerale oliën MOAH en MOSH in levensmiddelen controleert, omdat er geen specifieke wettelijke limieten zijn en er vooralsnog onvoldoende wetenschappelijke duidelijkheid over het risico bestaat. Bovendien zijn geschikte analysemethoden nog niet beschikbaar. Binnenkort start er een Europees monitoringsonderzoek naar minerale oliën in levensmiddelen dat in 2017 nog zal doorlopen. Van het vaststellen van wettelijke normen kan pas sprake zijn, zo stelt Schippers, als de resultaten van dat onderzoek bekend zijn. “Dan zal worden bezien of maatregelen noodzakelijk zijn en welke maatregelen het meest geschikt zijn om de gevonden risico’s te borgen.”
De eerste Europese hygiënevoorschriften voor levensmiddelen werden in 1964 ingevoerd. Sindsdien is er al heel veel onderzoek gedaan; onze kennis is gigantisch toegenomen; het woud aan regels en voorschriften groeit navenant mee. Maar,… wat weten we nog weinig! Er komen bijvoorbeeld nog steeds nieuwe voedingsmiddelen, productietechnieken en verpakkingen bij. Hoe zit het met de veiligheid van insecten? Hoe kweek je ze hygiënisch?
De overheid stelt dat consumenten erop moeten kunnen vertrouwen dat de levensmiddelen die zij in Europa kopen, veilig zijn. Foodproducenten en distributiekanalen dragen daarvoor de verantwoordelijkheid. Beslist geen sinecure.
Judith Witte
[email protected]
Bron: © Vakblad Voedingsindustrie 2016