Bijna gedachteloos open ik gedurende de dag ontzettend veel verpakkingen. ’s Morgens yoghurt met muesli. De deksel van de yoghurtbeker is met een lipje vergrendeld; als je die niet goed lostrekt, ontstaat er een razend scherp randje. Niet zo handig. Ik knip de plastic zak met muesli open en giet de inhoud in een bewaarbus; te vaak scheurde de zak uit en lag mijn kastje vol geplette granen. Ook niet handig, en het trekt bovendien muizen aan.
Ik draai de dop van de tandpasta, druk er wat uit, doe de dop erop en zet de tube op zijn kop. Tandpastatubes waren ooit, bedenk ik me, bron van ergernis nummer 1: aluminium tubes die niet netjes waren opgerold, konden echtscheidingen veroorzaken. Als oplossing waren er speciale ‘oprolknijpers’, maar deed je dat te strak, dan ontstonden er gaatjes in de tube waar de tandpasta in kringeltjes uitstulpte. De plastic tube van nu kent die problemen niet. Hij heeft wel andere zorgen. Deze tube is een van de vele ingrediënten van de dikke plastic soep in onze oceanen.
Even later loop ik door de supermarkt, waar ik vrijwel in één oogopslag aan de kleur en vorm mijn vertrouwde verpakkingen herken. Dat gaat lekker vlot. Het pak melk bij de lunch heeft een plastic draaidop en een tuit die zonder lekken schenkt. Fijn. Ik ben alweer overgeschakeld op gedachteloos, tot ik bij het vleeswaar aankom. Het treklipje is te klein, ik krijg er geen grip op. Waar is de schaar? Kan dit niet handiger? Kan het trouwens niet gewoon allemaal: praktisch, mooi, herkenbaar én duurzaam?
Er komt veel bij kijken: bij duurzaam. Minder verpakkingsmateriaal is de trend, maar als die focus leidt tot meer productbederf of restproduct, is de milieubelasting juist hoger.
Ook de logistiek speelt mee, en natuurlijk het aankoop- en weggooigedrag van consumenten. Het gaat om de juiste portionering, en om goede informatie over houdbaarheid en productbederf. De wegwerpcultuur van nu vraagt om nieuwe verpakkingsoplossingen: innovaties die de versheid van eten verlengen, bijdragen aan een veilig transport, tot minder productafval leiden én voedselverspilling verminderen.
Bij zoveel wensen en eisen past gedachteloos niet meer. Het is tijd voor het maken van bewuste keuzes.
Judith Witte
[email protected]
Bron: © Vakblad Voedingsindustrie 2018