Duurzaam mensbehoud

Substainability: een prachtige kreet, maar wat moeten we ermee? Mensen, er is veel meer aan de hand dan wat zeespiegelstijging.

Als we snel 254 miljard uitgeven, zijn we van de verantwoording voor de CO2-reductie en 2% temperatuurstijging af. Dit financieren we gedeeltelijk uit de btw-verhoging, door foodproducenten opgebracht. Houden we het zeeniveau op peil en de duurzaamheidsdoelstelling is gered. Was het maar zo simpel.

Belangrijker is dit: we gaan genetisch naar de knoppen. Denk aan de Westlandtuinders die door Broom-ontsmetting alleen nog dochters kregen. Ons kindertal loopt mede vanwege verlaagde vruchtbaarheid terug; welke rol speelt voedsel hierbij? Obesitas is een eet-gerelateerde ziekte, vaak erfelijk bepaald. Engeland was nog nooit zo ongezond dik. Het duurt minimaal 4 generaties voor het obesitas-gen is hersteld. Aluminiumzout in deodorant wordt uitgespoeld in zee. Ook nanoplastics komen daar terecht, waardoor vissen afwijkend gedrag vertonen. Via ons voedsel krijgen we ongevraagd veel afval retour.

Het wordt nog anders als het hemd nader komt dan de rok. Ik heb een kleinzoon, 4 jaar. Pienter kereltje. Echter: hij moet zonder handen en voeten het leven handen en voeten geven. Hij heeft ze niet. Dan wordt het wel even anders. In een Frans onderzoek wordt nadrukkelijk gekeken of glycosaat een rol in de afwijking speelt; hier werd in mijn familie veel mee gewerkt.

Die zeespiegelstijging krijgen we wel opgelost: pompje en een meter dijk erbij. Maar al die mensen met een genetische afwijking krijgen we niet gerepareerd. Als de CO2 footprint duurzaam is, maar de mens niet; wat hebben we dan bereikt?

www.bessels.com

Herman Bessels is architect BNA bij Bessels architekten & ingenieurs B.V.