De coronacrisis - en de daaraan gekoppelde maatregelen om verspreiding van de ziekte in te dammen - grijpt meer dan ooit in op onze autonomie. Dat vinden we lastig, wij Nederlanders. In zijn toespraak op tv prees Rutte het Nederlandse volk. Oké, er worden af en toe boetes uitgedeeld, maar over de hele linie doen we het goed. Hij gaf aan de kritiek van ondernemers en instellingen gehoord te hebben. En hij legde uit waarom het pad tóch op deze manier bewandeld moet worden.
We zijn van oudsher een anarchistisch volkje, niet zo gehoorzaam aan politieke leiders zoals in China. Er is minder ontzag voor de politie zoals in Frankrijk of Italië. Rondom de coronamaatregelen ontstaat in onze samenleving dan ook steeds meer weerstand, misschien ook bij u. Omdat er klanten wegblijven, de omzet terugloopt, er ontslag dreigt.
Wekenlang werd dagelijks het aantal coronadoden genoemd. ‘Maar’, zegt men, ‘er sterven ook heel veel mensen aan roken, tbc, cholera, oorlog. Zorgen al deze maatregelen wereldwijd niet juist voor nóg meer doden: nu door honger en armoede als gevolg van de lockdowns?’ Welke belangenafweging maken we en op basis waarvan?
Niet gehoorzaam zijn aan de overheid wordt bestraft, zo was het altijd al. Dat geldt voor afvalwater lozen in een sloot, voor fraude, voor overlast. Sinds kort worden er nieuwe boetes uitgedeeld: omdat je met te veel mensen te dicht bij elkaar bent. Terecht?
Naar wie (of wat) luister je, en vooral: waarom? Volg je de regels omdat je geen boete wil en is die financiële afweging jouw diepste drijfveer om iets te doen of te laten? Of omdat het je morele hart raakt?
Bij alle keuzes die je maakt, ook in het ondernemerschap, draait het naar mijn idee steeds weer om die essentiële vraag: door wie, of wat, laat jij je leiden?
Pieter Vos
Directeur Nutrilab
Bron: © Vakblad Voedingsindustrie juni 2020