Chitine uit resten van schaaldieren door biologische methode

Met enzymen en bacteriële fermentatie is het even goed mogelijk om de nuttige stof chitine uit garnalenpellen en krabbenschalen te halen dan met agressievere chemie-gebaseerde processen, dat blijkt uit onderzoek van ILVO-UGent onderzoeker Yang Zou. Dat is goed nieuws voor de jonge sector van de bio-economie en producenten van chitine, een stof die o.a. gebruikt wordt in de productie van bio-plastics en additieven voor teeltsubstraten. Bovendien blijken ook de nevenproducten van deze duurzamere extractieprocessen interessante eigenschappen voor de bio-economie te vertonen, zoals het potentieel om vrije radicalen te neutraliseren, aaltjes te doden en de vorming van biofilms af te remmen.

Verwerkingslijn bestaat maar is chemie-gebaseerd

De schalen van garnalen, krabben en kreeften bevatten nuttige stoffen, zoals eiwitten, chitine en carotenoïden. Vaak worden de nevenstromen echter helemaal niet verwerkt. Recent is er wel een tendens ontstaan binnen de circulaire bio-economie en zero-waste om alle nevenstromen op te waarderen. Bij een gangbare verwerking worden die reststromen meestal opgewaardeerd, bijvoorbeeld tot veevoeder en componenten voor cosmetica en medische producten. Maar tot op heden gebeurt dit dan voornamelijk via chemische processen, waarvoor grote volumes solventen nodig zijn. De gebruikte chemicaliën hebben vaak ongewenste effecten op de fysicochemische eigenschappen van de beoogde producten. Om de raffinage van nuttige stoffen uit de reststromen van schaaldieren te optimaliseren is er dus nood aan “zachtere” biologische verwerkingsmethodes. Yang Zou voerde daarom experimenten uit met enzymatische hydrolyse en bacteriële fermentatie. Hij slaagde erin om op laboschaal perskoeken van chitine te produceren uit de reststromen, mét behoud van gewenste eigenschappen. .

ilvo.vlaanderen.be

Dit onderzoek is uitgevoerd in het kader van het BlueShell project dat gefinancierd werd door het Era-Net Marine Biotechnology.